The Math Secretary - 8th Episode

Nakaraan…

“Past” in English…

Pagpapatuloy…

At sa wakas ay dumating na rin ang pinakahihintay ng lahat.

Este ni Nold lang pala.

At sa wakas ay dumating na rin ang pinakahihintay ni Nold.

Dumating na si Jo!

Ngunit sa hindi malamang kadahilanan sa kanyang  paningin ay para yatang biglang bumagal ang takbo ng panahon at ang bawat sandal ay mistulang napakatagal.

At ang mga pangyayari ay biglang nag slow motion lahat.

Maging si Nold man ay di maintindihan ang sarili.

Mabilis ang tibok ng kanyang dibdib.

Nanunuyo ang kanyang lalamunan.

Nananabik siya.

Sa kanyang isipan ay sinasabi niyang hindi dapat nya ito maramdaman.

OO! Maganda talaga si Jo! May crush ako sa kanya pero paghanga lang yun!

Paghanga lang yun!

CRUSH LANG YUN!

Yan ang binabanggit ni Nold sa sarili nya.

Hanggang ngayon ay nagtatalo pa rin ang puso at isipan niya.

Alam niya na kapag nagpatuloy ang mga nararamdaman niya para kay Jo ay tuluyang mahuhulog at mahuhulog ang loob niya sa dilag.

Ngunit bakit ba sadyang mapaglaro ang tadhana?

Sinubukan naman niyang ibaling sa iba ang pagtingin…

Pero walang nagyari!

At di nga lumanon ay muli nanaman siyang inilalapit sa tukso ni kupido.

Eto at naging magkagrupo pa sila.

Habang ang kanyang isipan ay nagsasabing dapat niyang pigilan ang kanyang nararamdaman, pabilis naman ng pabilis ang pintig ng kanyang puso.

Muli ay tumingin si Nold sa may pinto.

Slow motion parin ang tingin niya sa mundo.

Bakit ba? Ano ba ang dahilan at ganito ang nararamdaman ko?

Tanong ni Nold sa sarili.

Crush lamang naman ito ah!

Muli ay inuulit niya sa kanyang isipan ang inaakala niyang dahilan ng kanyang nararamdamang kakaibang pananabik sa paparating na dilag.

At sa wakas ay pumasok na si Jo sa loob ng bahay.

Hi!... Kamusta?... Pasensiya na at ngayon lang ako.

Pabungad na pagbati ni Josie Lynn sa lahat.

Hi… Ikaw naman... Okay lang yun!

Bati naman ng iba sa mga babaeng miyembro ng grupo kay Jo.

Ngunit lahat ng pagbati ng iba ay di naririnig ni Nold sa ngayon at boses lamang ni Jo ang naiintindihan niya.

Di nya maintindihan kung bakit sa kanyang paningin ay para yatang lumulutang ang babaeng ito at sa likuran nito ay may liwanag na sumasabog na pagkaganda.

Sa kanyang mga mata, mistulang anghel ang tingin niya kay Jo.

Parang sasabog na ang damdamin niya.

Gusto niyang isigaw ang pangalan ng dilag sa kanyang labis na kagalakan.

Ngunit parang naiipit o di kaya’y umurong yata ang dila ni Nold dahil ni hindi siya makausal ng kahit na anong salita.

Umuugong ang paligid…

Yan lang ang naririnig niya sa mga boses ng iba.

Pero ang boses ng dilag na mistulang anghel ay napakaliwanag sa kanyang pandinig. Napaka-inam nito sa kanyang tenga. Walang bahid ng kahit na anong kapaitan.

Ang tenga naman ni Nold ay parang radar lamang na nagaabsorb ng lahat ng mga namuutawi sa mga labi ni Jo.

Mistulang may inaantay siya na bigkasin ni Jo.

Nanabik ang kanyang tenga.

Gusto niyang marinig na banggitin ng dilag ang kanyang pangalan.

Gusto niyang marinig ang napakatamis na tinig nito at batiin din siya.

Hi Jo, kamusta, okay ka lang ba? Kumain ka na ba? Gusto mo ba ng maiinom? Baka napapagod ka? Maupo ka muna…

Lahat ng iyan ay ang mga gusto niyang sabihin sa dalaga ngunit hanggang ngayon ay speechless pa rin siya.

Anak ng pating!

Torpedo!

Yan po ang nangyayari kay Nold ngayon.

Sa sobrang paghanga sa taong nasa presensiya niya ngayon ay naiimbalido ang isa mga mga senses ng katawan at ang sa kanya nga ay ang pananalita.

At ng walang anu ano ay ibinaling ni Jo ang paningin sa kanya.

Dugudugudugudug!...

Ang kaninang mabilis ng tibok ng kanyang puso ay mas lalo pang bumilis.

Dugudugudugudugudugudugudugudugudugudug!...

Lalo pa mas bumilis ng mas mahigit pa sa mas mabilis ng Makita niyang nakangiti ang dilag sa kanya habang ito ay nakalingon sa kanya.

Kabisado mo na ba yung steps?

Baka puros sablay ka naman mamaya!

Itutuloy..

<<< Episode 7