The Math Secretary - 7th Episode

Nakaraan…

Simula ngayon. Hindi ko napo sasabihin ang nakaraan…

Pagpapatuloy…

Sabado, alas kwatro pa lang ng umaga ay gising na agad si Nold dahil sa di siya nakatulog sa buong magdamag…

Teka! Hindi pa la siya gumising kasi nga hindi nga siya nakatulog!

Let me correct that….

Sabado, alas kwatro na ng umaga ay gising pa rin si Nold dahil hindi siya nakatulog buong magdamag sa kasabikan na kanyang nararamdaman dahil iyon ang araw ng usapan ng grupo nila sa MSEP para mag practice ng kanilang gagawin.

Mahigit sa tatlong oras yata ang nagugol niya sa pagaayos sa sarili.

Kailangang gwapo ako ngayon!

Sabi niya sa sarili habang sinusuklay ang buhok.

Baseball cap, Tank top shirt, khaki jeans, at white rubber shoes.

Yan ang get-up ng ating bida ngayong araw na ito.

Pero parang badboy Robin Padilla look yata ang gusto niyang gawin kaya lang wala siyang leather jacket kaya para magmukhang astig ay kumuha siya ng round paper fastener at tinupi ang mga paa nito. Mayamaya pa ay ikinabit niya ito sa kaliwang tenga para gawing clip-on na hikaw.

Iyon na yun!

Nagmukha na siyang tanga!

Okay, hindi na kailangan nito!Sambit niya sa sarili habang mabilis na kinalas ang bagay na nagpamukhang engot sa kaniya sabay bulong sa sarili na: Dapat hindi ko na lang hinayaan na magsara yung butas nitong kaliwang tenga ko nung butasan ko ito nung grade six pa lang ako, ehdi sana astig ako ngayon!. Sayang…

Pagkatapos tiyakin na may sapat na siyang kumpiyansa sa sarili ay umalis na siya ng bahay upang pumunta sa lugar ng practice.

Pagdating niya sa bahay ng classmate ay si Josie Lynn agad ang hinanap ng kanyang mga mata pero subalit datapwat ay wala duon ang dilag?

Biancs… Asan yung iba bakit tatlo lang tayo dito?

Hindi ka pala nasabihan ano? Sambit ng classmate niyang si Bianca. Duon tayo sa bahay ng isa pa nating ka member mag-prapractice ngayon. Aantayin lang natin sandali si Mike.

Ah ganun ba… Okay sige…

Mayamaya pa ay dumating na raw si Mike at inaantay kami sa labas ng bahay nila Biancs, lumabas kami at sabay sabay na nagpunta sa lugar ng practice.

Sa bahay ng classmate nila na kapangalan ng dating president ng pilipinas ang venue ng kanilang practice.

Pagdating duon ay isa lang ulit ang unang ginawa ni Nor, at iyon ay ang igala ang mata sa paligid ng bahay sa pagasang masulyapan agad ang kagandahan ng kanyang crush. Ngunit ang classmate nilang si Ferds ang unang nakita niya.

O! Nold! Bakit ka lingon ng lingon? Natatakot ka bas a nakikita mo diyan sa dingding namin? Wag mo pansinin yang mga yan, wala naman ng laman na pulbura ang mga iyan, tinanggal na ni papa.

Sa pagtataka sa sinambit ni Ferds sa kanya ay tumingin siya sa dingding sa may bandang itaas ng television. May mga nakabandera palang iba ibang kalibre ng bala ng baril duon at ang isa pa yata ay sa kanyon dahil sa sukat nito. Hindi ito napansin kanina ni Nold dahil iba ang hanap ng mga mata nya.

Ayos ba? Tanong ni Ferds sa kanya.

Tumango na lang si Nold sabay bulong ng Tol mamaya bigyan mo ako ha.

Sige! Sagot ni Ferds sa kanya. Yung live amo ang ibibigay ko sa iyo, kukuha kita dun sa amo box ni papa.

Ilang saglit pa ay sunod sunod na ring dumating ang mga group member nila, padalawa-dalawa, isa, tatlo, hanggang sa halos kumpleto na silang lahat pero hindi parin dahil wala pa rin si Josie Lynn na pinakahihintay ni Nold.

Anak ng pating wala pa si Jo! Sambit ni Nold sa sarili.

Ano kaya ang nagyari dun? Sayang naman itong badboy look ko kung wala siya! Halatang halata sa kanyang kilos ang pagkabalisa. Hindi na nya kaya pang pigilan ang sarili, kailangang malaman nya kung bakit hindi pa dumadating si Jo!

Kailangang makapagtanong ako ng di nila nahahalata na ang pakay ko. sambit ni Nor sa sarili. Kayat umusal siya sa lahat… Okay! Kumpleto na yata tayo magumpisa na tayo. Sambit niya sa lahat.

Naisip niyang baka may tumutol na magumpisa ang practice dahil wala pa si Jo at marahil ay sa gitna ng pagtatanong ay may makapagsabi ng dahilan kung bakit wala pa ang kanyang apple of the eye.

At ganung ganun nga ang naggyari sa ginawa nya. Teka! Sambit ni Bianca. Di pa pwede kulang pa tayo ng isa! Wala pa si Jo dito. Parang radar ang tenga ni Nold sa pakikinig sa kapaligiran. One second, two second, three second, four, five, six, seven, eight, nine, ten; pero wala paring naguusal kung kung saan man naroon si Jo. Hanggang sa…

Ay! Oo nga pala! Lingon ang lahat sa taong bumasag ng katahimikan.

Eh nagpasabi nga pala siya kagabi nung msalubong ko siya sa may kanto, sabi niya eh baka hindi daw siya makarating ngayon dahil umalis ang mama niya at siya ang magbabantay sa bunso niyang kapatid. Pero kapag bumalik daw agad eh baka humabol siya sa atin after lunch.

“BAKA HUMABOL SIYA SA ATIN AFTER LUNCH”

Yan ang tinuran ni Ferds sa kanilang lahat.

Medyo na dismaya si Nold sa narinig pero sa kabila nito ay umasa na lamang siya na sana ay makabalik nga agad ng maaga si mama este ang mama ni Jo para makahabol si Jo sa kanilang practice.

Hay naku lord… Sana naman makauwi agad si Mrs. Orfil para makasama ko kahit konti lang si Josie Lynn ngayon. Munting dasal sa isipan ni Nold habang sumusulyap sa may altar sa sala nila Ferds.

Naging maayos naman ang practice nila ng umaga na iyon ng aerobics dance nila na choreograph pa ni Binaca. Pinaghalo itong modern dance na ang basic movements ay hango sa calisthenics, yun bang exercise na ginagawa pagkatapos ng flag ceremony. Buti na lang at ganun lang kasimple ang steps kaya naman madali itong nasusundan ng mga taong parehong kaliwa ang mga paa.

O! Nold! Okay ka lang ba? Parang masama yata ang lagay mo ngayon ah? Eh parang matamlay ka! May nararamdaman kaba? Ang sunod sunod na urirat ni Ferds kay Nold dahil sa napuna nitong pagkabalisa sa kagrupo.

Kung masama ang pakiramdam mo tol pwede ka ng umuwi! Sambit naman ni Mike na medyo may pagdidiin pa sa pakakbigkas ng “PWEDE KA NG UMUWI!”…

Aba at parang pinapauwi na yata ako ng Mike Lipohito na ito ah! Banggit ni Nold sa sarili.

Hindi mga brod! Sabi nya… Okay lang ako! Pero… Ah eh Ferds! Saan bang C.R. nyo? Tanong nito kay Ferds.

Bakit? Tanong naman ni Ferds.

Wag mo ng itanong sa akin, at hindi ko rin naman aaminin. Eh ano pa bang pwedeng gawin sa C.R. kung hindi ka jijingle, maliligo, magsisipilyo, maghihilamos bukod dun eh yun na nga kaya kung ayaw mong mamaho tayong lahat dito ay ituro mo na ang C.R.

Yan ang naisip na palusot ni Nold sa mausisang si Ferds.

Dyan sa may kusina, dumiretso ka lang at andun kasi yun sa may papuntang likod ng bahay! Sagot namn ni Ferds.

Yuckkkk!… Sambit naman ng lahat.

Yuck kayo dyan! Sino pa magya-yuck dyan isasama ko sa kubeta!pagbabanta ni Nold sa lahat.

Habang nakaupo sa trono ay iniisip ni Nold kung dumating na kaya ay mama ni Josie Lynn sa bahay nila. Teka anong oras na ba? Sabay tingin siya sa coca cola wrist watch nya na nakuha niyang free sa ilalim ng tansan kamakailan lang.

Malaking kamay sa pagitan ng four at five, maliit na kamay sa pagitan ng five at six.

5:23 A.M.! Teka! Anak ng pating! Sira yata ito eh! Kaya pala tinatawanan ako ng batang kaharap ko sa jeep kanina eh habang sadyang hinaharap ko sa kanya ang coke watch ko na ito upang ipagmalaki tapos sira pala!

Tinuktok-tuktok ni Nold ang relo sa pagbabakasakaling mabubuhay ito… Ano ba ito?... Tanong ni Nold sa sarili.

Para pala akong engot kanina dun sa batang kaharap ko sa jeep, mas maganda pa yung Mickey Mouse Watch nya at gumagana! Sambit ni Nold sa isipan niya sabay buntong hininga habang hinuhuban ang sirang wrist watch upang itago sa bulsa at ng wala ng makapansin pa.

Sa tantiya niya ay mga alas otso or alas nuebe pa lamang ng umaga ng mga sandaling iyon mula sa anino ng grills ng bintana ng C.R. medyo natutunan niya ito mula sa panunood ng sineskwela na pwede mong malaman ang oras sa pamamagitan ng anino ng araw kailangan lamang ay alam mo kung nasaasn ang east at west tapos ay titignan mo ang araw. Pwede kang magtusok ng stick at basahin ang direksyon ng anino nito. Ang tanghaling tapat ang madaling malaman dahil bukod sa walang anino kasi nasa mismong itaas nakatutok ang araw sa stick mo eh siyempre mararamdaman mong magugutom ka at tutunog ang tiyan mo kaya di mo na kelangan ng siyensya, common sense na lang!

Alam din kaya iyon ng mga sina-unang tao? Mas madaling tantiyahin ang oras sa pamamagitan ng tiyan. Hehehe!… Natatawang pagiisip ni Nold.

Maya-maya pa ay nagpasya na siyang tumayo sa kinauupuan niya.

Naiisip niyang i-flush din ito para kumpleto ang acting nya na kunwari ay nangubeta siya pero sa totoo ay lumusot lamang siya.

Paglabas ay diretso agad siya sa sala kung saan ay nagprapractice pa rin ang lahat ng calisthenics dance nila.

Success! Sambit niya ng medyo malakas habang hinihimas ang tiyan.

Bro dang tagal mo ah! Ano ba yun lubid? 40 minutes ka yata duon! Sambit ng isa niyang group member.

Sobra ka namn dun tol! Anong 40 minutes? Hindi naman siguro. Sabay hagilap ang paningin ni Nold kung nasaan ang relo sa bahay nila Ferds. Sa totoo lang ay hindi rin masabi ni Nold kung gaano ba siya katagal dun sa loob ng C.R. dahil sira nga ang relo nya at yung pwesto naman ng bintana ay mali pala kaya hindi accurate yung anino ng grills.

Ini-scan ni Nold ang dingding ng sa paghahanap ng wall clock. Nakita niya ito sa may kanyang likuran. Nasa itaas pala ito ng walkway patungo sa kusina.

09:49 sabi ng digital na wall clock.

Aba!, Medyo malapit rin pala sa estimate niya ang oras. Naiisp miya ito habang binabasa ang  apat na numero ng orasan.

Medyo matagal pa ang aantayin niya bago ang lunch break sa pagasang hahabol nga itong si Josie Lynn sa practice after lunch.

AFTER LUNCH!

Pano kung 3:00 P.M. na pala kung mag lunch sila Jo? Anak ng pating! Yan ang isa sa mga ayaw na kataga ni Nold, and After Lunch! Kasi naman ay ang katwiran niya bakit di pa magbanggit ng oras may mga nalalaman pang after lunch, pagkatapos ng dinner, early in the morning. Eh time is different everywhere, it is in random and does not have any universal standard. Yung relo ko nga eh huminto. Ano ako suspended animation? Pangangatwiran nito sa sarili.

Pagkatapos niyang mag self deliberate ay sumali na siya sa iba upang makahabol sa mga steps nila.

Teka lang! Ang bilis naman! Hindi ito ang step kanina ah! Sambit ni Nold sa iba habang ang mga kamay ay nakalahad sa grupo sa paghingi ng explanation.

Eh naiisp namin na medyo ibahin! Sambit ni Mike. Kasi naman nakakaantok yung step at masyadong nagmumukhang exercise kaya naiispan kong medyo lagyan ng konting jive.

Konting jive? Masyadong mukhang exercise? Eh flip ka ba? Naiinis na tanong ni Nold kay Mike. Exercise nga itong ginagawa antin eh! Modern Aerobics nga eh. Which consist of basic calisthenics movements! Gets mo?

Oo nga tol! Sabi naman ni Mike, pero dapat medyo baguhin natin para maging iba malay mo makadagdag pa ito ng points sa atin? Atsaka pumayag naman yung choreographer sabay tingin ni Mike kay Bianca.

Tumango naman si Bianca sa kanya pagtingin ni Nold dito bilang pagsangayon nito sa tinuran ni Mike.

Wala ng nagawa si Nold kundi ang maghabol na lang at piliting maging kanan ang isa niyang paa na parehong kaliwa upang makasabay sa galaw ng iba.

Wala bang ibang kaliwa ang paa dito kundi ako lang? Tanong niya sa sarili habang minamasdan niya ang mga ka member  niya na nakakasabay sa mag steps na ngayon ay nagmistulan na ngang street dance.

Teka lang!... Sabi ni Mike para huminto ang lahat.

Ah… Nold! Sa tingin ko dun ka na lang sa pinaka likod para hindi masyadong kita yung mga mintis mo.

Wala namang nagawa si Nold kundi ang sumunod na lang, ayaw rin naman kasi niyang magmukhang kahiya hiya sa araw ng practicum nila daahil sa mga mali niya sa steps.

Okay again from the top! Sambit ni Bianca.

Tumugtog ulit ang tape. (Hindi pa masyadong uso ang cd noon).

Ole… Ole…

Ole! Ole!

Ole… Ole…

Ole! Ole!

Feeling HOT! HOT! HOT!

Feeling HOT! HOT! HOT!

Sabi ng Mexican sing and dance group sa tape na tumutugtog.

Ang umpisa ng step ay nagsisimula sa modified na hip turn, imbes na nakahawak ka sa balakang mo habang iniikot ito ay nakadipa ang mga ito at ang maga daliri ay pumipitik pa sa pagsabay sa beat ng mga lyrics ng sing and dance group. Tapos ay nakabukaka ka ng konti at nakayupi ng bahagya ang mag tuhod at gumigiling ang baywang.

Ole… Ole…

Ole! Ole!

Giling pakanan.

Ole… Ole…

Ole! Ole!

Giling pakaliwa.

Feeling HOT! HOT! HOT!

Feeling HOT! HOT! HOT!

Jumping jack naman ito na ang pagtalon ay ayon sa tiyempo ng bawat salita.

Aba medyo ayos naman pala ito! Sambit ni Nold sa sarili habang nag si-synch-in na sa kanya ang mga steps. Observant kasi siya kaya ginagaya nya lang ang nakikita niya na ginagawa ng mga kamembers niya sa unahan and from there ay pagsasamahin niya iyon sa imagination nya at i-si-simulate sa isip niya upang ipractice ang steps tapos ay ayun na at medyo nakakasabay na siya.

Ganyan na talaga si Nold mula pa nung bata pa siya. Mas madali niyang matutunan ang isang bagay kung naoobserve niya ito. Visual Learner kasi siya. At medyo imaginative. Kaya niyang mag simulate ng mga bagay bagay sa imagination nya at from there ay nagagawa niyang magslow motion or fast forward ang mga bagay, i-view from 360º angle, i-zoom-in at zoom-out. Ganyan siya ka-imaginative. Pero hindi po siya genius or may topak sa ulo. Kakiba lang talaga ang mental skills niya.

Pero ang pinaka kaka-iba sa mental skills nya ang pagkakaroon ng photogenic memory…

Tama ang narinig nyo! Photogenic memory, hindi Photographic!

Ang Photographic kasi ay kapag natatandaan moa ng mga bagay na para bang litrato nakapako sa isipan mo, itong sa kanya, Photogenic, kasi kapag maganda di na nya nakakalimutan…

Maya maya pa ay halos kuhang kuha na niya nag mga steps.

Okay break muna tayo!

Sambit nila Bianca at Mike.

Break?

Pagtataka ni Nold.

Tinignan nyang muli ang wall clock.

11:00 A.M.

Sige mga tol, sabi ni Mike. Kita kita na lang tayo mamaya. Uwi muna ako para kumain.

Yun din ang sinabi ng iba.

Tanghalian na! Mayamaya, sana… Dumating si Jo… Yan ang tumatakbo sa isipan ni Nold habang tinitignan ang pag-alis ng ilan sa mga classmates nya.

Sige mga tol, sabi rin niya, kakain lang ako.

Bro dito ka na kumain! Sabi ni Ferds sa kanya.

Dito rin naman kakain yung iba, atsaka niya napansin na ang iba pala sa mga classmates nya ay sa kusina nila Ferds ang tinutungo. Kaya naman napagisip-isip niya na tanggapin ang alok ni Ferds at dun na rin magtanghalian.

Masaya ang lahat sa harap ng hapag-kainan nila Ferds dahil sa sarap ng putahe na inihanda ng ina ni Ferds na siya namang ibinibida niya sa lahat na ang kaniyang ina ay ang pinakamasarap magluto s lahat.

Ewan ba kung bakit pero sa totoo lang ay halos lahat yata ng mga anak ay iyan ang sinasabi na ang kanilang ina ang pinakamasarap magluto sa buong mundo. Medyo nakakalito dahil kung ang nanay mo ay ang pinakamasarap magluto sa lahat, at ang nanay niya ay ang pinakamasarap magluto sa balat ng lupa, at ang nanay naman ni ano ay ang pinakamasarap magluto sa buong mundo at yung kay ano naman ay sa buong universe…

Aba! Eh hindi kaya may conspiracy na nagyayari na hindi alam ng lahat ng mga anak na ang kanila palang mga nanay ay may sikretong organisasyon kung saan ang kanilang adhikatibo ay ang isipin ng lahat na ang kanilang ina ay masarap magluto? Pero ang alam ko wala yan sa nanay ko.

Aba, ang nanay ko yata ang pinakamasarap magluto sa lahat ng pinakamasarap magluto!

Basta may pagmamahal ay sasarap ang lahat. Gaya na lang ng kung mahal mo ang trabaho mo ay dadali ang lahat, kung mahal mo ang isang tao ay siya na ang pinakamahalaga sayo, gaya na lang ng paghanga ni Arnold kay Josie Lynn.

Hindi maialis sa mukha ni Nold ang pananabik sa bawat subo na ginagawa niya. Ang bawat subo ay may halong mumunting hiling na kanina pa niyang sinasambit sa isipan niya.

Habang ang lahat ay nagpapasalamat sa grasya na handog ng diyos na may likha bago sila magumpisang kumain ay pagsusumamo naman ang kanyang dinadasal na ang kahilingan sana niya nawa ay tugunin na ang kanyang pananabik ay matuldukan na.

Ilang saglit pa kaya ang hihintayin niya?

Ilang minuto pa lamang ang lumilipas ay parang isang oras na para sa kaniya ang nagdaan.

Di yata’t ang oras ay napakatagal.

DUMATING na sana siya…

DUMATING NA sana siya…

DUMATING NA SANA siya…

DU…

Dumingdong ang gate…

Ding! Dong! Dang!

Hudyat ng alarma na naka kabit sa may pinto ng bahay nila Ferds.

Hudyat na may dumating at nagaantay ito sa labas ng gate upang papsukin.

Ding! Dong! Dang!

Tumayo si Ferds para tignan at malamang ay papsukin ang nagpatunog ng alarma.

Para namang naging isang giraffe si Nold sa pagtanaw sa labas ng bintana upang makita kung ang dasal niya ay nadinig.

Hindi niya ito masyado maaninag pero mula sa anino nito ay alam niya na isang babae ang dumating!

Nanunuyo ay lalamunan niya kayat lumagok siya ng tubig.

Pinatuloy ni Ferds ang babae.

Pumasok ito sa bahay.

Dumating na…

Dumating na si Imelda.

Imelda ang pangalan ng ate ni Ferds.

Maniwala man kayo or hindi eh magkapatid si Imelda at Ferdinand, matagal ng gustong itanong ni Nold sa kaibigan niyang si Ferds ang bagay na iyan kung bakit iyon ang ipinangalan ng magulang nila sa kanilang magkapatid at kung kamag-anak ba nila ang dating president.

Malungkot dahil hindi natupad ang hiling ay bumalik sa pagkain si Nold ngunit hindi nawawala ang pag-asang darating ang dalagang kangyang pinanabikang makita pero natapos na ang kanilang tanghalian ay wala pa ang dalaga.

Malugkot na nagpapahinga sa sofa si Nold habang nagkukuwentuhan ang lahat, ang iba ay nagprapraktis na na ng konti, tinuturuan ang bawat isa, inalok siya ng isang classmate na tuturuan ng kaunti ngunit tumanggi siya.

Busog pa ako eh, magpapahinga lang muna ako saglit…

Sambit ni Nold sa classmate na nagbigay anyaya sa kaniya.

12:15

Iyan ang oras sa wall clock ng kaniya itong tignan.

May oras pa!

Sabi niya sa sarili.

Maya maya ay sumali na rin siya sa mga classmates na naguumpisa na sa pagpractice ng kanilang mga steps at di nagtagal ay nagdatingan narin ang mga kaninang umuwi sa kani-kanilang  mga bahay upang mag-lunch.

Malikot ang mata ni Nold na panay ang sulayap sa likod ng bawat dumadating at baka ang kasunod kasi na papasok sa pinto ay si Josie Lynn na pala.

1:00

Dumating na halos ang lahat.

Start na tayo sabi ng isa.

Sige medyo complete narin naman tayo kaya pwede na ito. Sagot ng isa pang ka member ng grupo nila.

DING! DONG! DANG!

Humudyat ulit ang alarma ng gate.

Kahit ang naisip niya ay maaring si Bianca lamang ito or isa sa tatlo pang classmate na hindi pa dumadating ay para bang may nagsasabi sa kanya na “Ayan na siya!”

Ayan na ang hiling mo!

Ayan na!

Ang puso niya ang bumubulong…

Pasok na lang… nakabukas na yang gate!

Sagot ni Ferds habang nakatanaw sa bintana.

Pasok na Jo!

Pasok na kayo...

Itutuloy...

<<< Episode 6                                                                                                     Episode 8 >>>